Betekenis van:
wetgeving
wetgeving (de ~ | meervoud wetgevingen)
Zelfstandig naamwoord
- et stelsel van rechtsregels waaraan de burger zich dient te houden, die uitgaat van enig bestuur; bestaande wetten
"sociale/fiscale wetgeving"
"wetgeving op het terrein/gebied van gelijke behandeling"
Synoniemen
Hyperoniemen
Hyponiemen
wetgeving
Zelfstandig naamwoord
- het geheel aan wetten die in een land gelden
wetgeving
Zelfstandig naamwoord
- beheersing
Synoniemen
Hyperoniemen
Hyponiemen
Voorbeeldzinnen
- wetgeving
- Wetgeving
- WETGEVING
- NATIONALE WETGEVING
- WETGEVING [1]
- WETGEVING [3]
- Nationale wetgeving
- I. Wetgeving
- EG-WETGEVING
- Toepasselijke wetgeving
- wetgeving/vergunningen
- Wetgeving [1]
- WETGEVING [2]
- Zoötechnische wetgeving
- Afgeleide wetgeving