Betekenis van:
wetgeving

wetgeving (de ~ | meervoud wetgevingen)
Zelfstandig naamwoord
  • et stelsel van rechtsregels waaraan de burger zich dient te houden, die uitgaat van enig bestuur; bestaande wetten
"sociale/fiscale wetgeving"
"wetgeving op het terrein/gebied van gelijke behandeling"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

wetgeving
Zelfstandig naamwoord
  • het geheel aan wetten die in een land gelden
wetgeving
Zelfstandig naamwoord
  • beheersing

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. wetgeving
  2. Wetgeving
  3. WETGEVING
  4. NATIONALE WETGEVING
  5. WETGEVING [1]
  6. WETGEVING [3]
  7. Nationale wetgeving
  8. I. Wetgeving
  9. EG-WETGEVING
  10. Toepasselijke wetgeving
  11. wetgeving/vergunningen
  12. Wetgeving [1]
  13. WETGEVING [2]
  14. Zoötechnische wetgeving
  15. Afgeleide wetgeving