Betekenis van:
worstelen

worstelen
Werkwoord
  • vechten als sport
"Grieks-Romeins worstelen"
"vrij worstelen"

Hyperoniemen

worstelen
Werkwoord
  • een vorm van lichamelijke strijd waarbij men de tegenstander op de rug tracht te leggen
"Hij heeft al sinds zijn middelbareschooltijd veel geworsteld."
worstelen
Werkwoord
  • ''overdrachtelijk'' een moeizame en gedurige strijd leveren
"Zij worstelden al enige tijd met de gevolgen van de ineenstorting van Wall Street."