Betekenis van:
zedenkunde
zedenkunde
Zelfstandig naamwoord
- de studie van welk gedrag aanvaardbaar of niet aanvaardbaar geacht wordt
"Hij heeft zich lang met zedenkunde bezig gehouden."
zedenkunde
Zelfstandig naamwoord
- praktische wijsbegeerte die handelt over wat goed en kwaad is