Vervoeging van aparentar
Onbepaalde wijs (infinitief): aparentar
Er is helaas geen Italiaanse vertaling gevonden.
Indicativo presente
- yo aparento
- tú aparentas
- él/ella aparenta
- nosotros aparentamos
- vosotros aparentáis
- ellos/ellas aparentan
Indefinido
- yo aparenté
- tú aparentaste
- él/ella aparentó
- nosotros aparentamos
- vosotros aparentasteis
- ellos/ellas aparentaron
Imperfecto
- yo aparentaba
- tú aparentabas
- él/ella aparentaba
- nosotros aparentábamos
- vosotros aparentabais
- ellos/ellas aparentaban
Pretérito perfecto compuesto
- yo he aparentado
- tú has aparentado
- él/ella ha aparentado
- nosotros hemos aparentado
- vosotros habéis aparentado
- ellos/ellas han aparentado
Pluscuamperfecto
- yo había aparentado
- tú habías aparentado
- él/ella había aparentado
- nosotros habíamos aparentado
- vosotros habíais aparentado
- ellos/ellas habían aparentado
Futuro I
- yo aparentaré
- tú aparentarás
- él/ella aparentará
- nosotros aparentaremos
- vosotros aparentaréis
- ellos/ellas aparentarán
Futuro perfecto
- yo habré aparentado
- tú habrás aparentado
- él/ella habrá aparentado
- nosotros habremos aparentado
- vosotros habréis aparentado
- ellos/ellas habrán aparentado
Condicional
- yo aparentaría
- tú aparentarías
- él/ella aparentaría
- nosotros aparentaríamos
- vosotros aparentaríais
- ellos/ellas aparentarían
Condicional perfecto
- yo habría aparentado
- tú habrías aparentado
- él/ella habría aparentado
- nosotros habríamos aparentado
- vosotros habríais aparentado
- ellos/ellas habrían aparentado
Subjuntivo
- yo aparente
- tú aparentes
- él/ella aparente
- nosotros aparentemos
- vosotros aparentéis
- ellos/ellas aparenten
Imperfecto del subjuntivo
- yo aparentara
- tú aparentaras
- él/ella aparentara
- nosotros aparentáramos
- vosotros aparentarais
- ellos/ellas aparentaran
Pluscuamperfecto de subjuntivo
- yo hubiera aparentado
- tú hubieras aparentado
- él/ella hubiera aparentado
- nosotros hubiéramos aparentado
- vosotros hubierais aparentado
- ellos/ellas hubieran aparentado
Futuro de subjuntivo
- yo aparentare
- tú aparentares
- él/ella aparentare
- nosotros aparentáremos
- vosotros aparentareis
- ellos/ellas aparentaren
Imperativo presente
- tú aparenta
- él/ella aparente
- nosotros aparentemos
- vosotros aparentad
- ellos/ellas aparenten
Pretérito anterior
- yo hube aparentado
- tú hubiste aparentado
- él/ella hubo aparentado
- nosotros hubimos aparentado
- vosotros hubisteis aparentado
- ellos/ellas hubieron aparentado
Perfecto de subjuntivo
- yo haya aparentado
- tú hayas aparentado
- él/ella haya aparentado
- nosotros hayamos aparentado
- vosotros hayáis aparentado
- ellos/ellas hayan aparentado
Imperfecto del subjuntivo 2
- yo aparentase
- tú aparentases
- él/ella aparentase
- nosotros aparentásemos
- vosotros aparentaseis
- ellos/ellas aparentasen
Pluscuamperfecto de subjuntivo 2
- yo hubiese aparentado
- tú hubieses aparentado
- él/ella hubiese aparentado
- nosotros hubiésemos aparentado
- vosotros hubieseis aparentado
- ellos/ellas hubiesen aparentado
Futuro perfecto de subjuntivo
- yo hubiere aparentado
- tú hubieres aparentado
- él/ella hubiere aparentado
- nosotros hubiéremos aparentado
- vosotros hubiereis aparentado
- ellos/ellas hubieren aparentado